Ilam Dujel Old – Inna

در کوههای ایلام و دشتهای سبز این سرزمین ، صدای ناگهانی دوزلا همچنان به تکرار ادامه می یابد. این ابزار که همیشه با مهمانی های عروسی و آیین های خوشبختی همراه بود ، اکنون در روستاها شنیده می شود. اما جذابیت و سن ابزار همچنان به حفظ ارزش فرهنگی و بقای خود به عنوان یک هنر ملی ملموس در تاریخ موسیقی ایران ادامه داد.

رائد ناصریفر ، معاون مدیر میراث فرهنگی ایلام ؛ وی در مصاحبه ای با ایسنا ، به اهمیت این ابزار سنتی و موقعیت آن در فرهنگ ایلام اشاره کرد و بر نقش دوزله در جشن های قبلی تأکید کرد: “دوش الله بخشی از هویت فرهنگی مردم این منطقه است.” صدای او همیشه ما را به یاد لحظات شاد و فراموش نشدنی می داد.

وی ادامه داد: “دوشس شامل نی یا استخوان (پرنده ای مانند عقاب) است که در کنار هم بسته شده است. در بعضی موارد ، لوله های مس یا آلومینیومی نیز برای تقویت ابزار و جلوگیری از آسیب استفاده می شوند. از طرف دیگر.

معاون مدیر میراث فرهنگی ایلام در مورد تکنیک بازی این ابزار توضیح داد: یکی از ویژگی های منحصر به فرد Dosaleh بدون وقفه. این ابزار توسط آقایان بازی می شود ، چگونه بازیکن Qomishis در داخل نی قرار می گیرد و آن را درون دهان خود قرار می دهد و برای حذف این ضرب و شتم بدون وقفه ادامه می یابد. موسیقی انگشت میانی خود را روی سوراخ قرار می دهد ، انگشت شست را از پشت نگه می دارد و شروع به پخش در دستگاه می کند.

وی گفت: “این ابزار از طول های مختلف ، کوچکترین ، با طول حدود 2 سانتی متر و قطر در حدود یک سانتی متر ساخته شده است.” طول قمار ، که به عنوان نامه سریع در گویش محلی نامیده می شود ، 2 سانتی متر است و دارای قطر 1.5 سانتی متر است. بسته به اندازه و ابزار کوچک در قسمت صدا متغیر ، صدای آن از یک تا اکتاو متغیر است.

ناصریفار با اشاره به مکان دستگاه در جشن های سنتی گفت: “در گذشته ، دوزله به ویژه در عروسی ها و جشن ها بازی می کرد.

معاون مدیر میراث فرهنگی ایلام همچنین به اهمیت ثبت این ابزار در لیست مشاغل ناتمام در کشور اشاره کرد و افزود: Duzlah در 5 دسامبر 2009 درج شد. این یک گام مهم برای حفظ و احیای این هنر قدیمی بود. برای حفظ این میراث فرهنگی ، ما باید آن را با نسل جوان فراهم کنیم و فرصت های آموزشی بیشتری را فراهم کنیم.

پایان پیام