The Running Man گاهی حالوهوایی رترو-فیوچریستی و استیمپانکی پیدا میکند، اما همیشه تماشایی و سرحال باقی میماند. رایت در این فیلم به ریتمی مطمئن و پُر اعتمادبهنفس رسیده است.
رایت درگیر فیلمی بهنظر میرسد که در نهایت نه آنقدر تأثیرگذار است، نه آنقدر عمیق و نه آنطور دیوانهوار سرگرمکننده که خودش فکر میکند.
همهچیز با یک مونولوگ حالبههمزن به پایان میرسد؛ دربارهی اینکه چطور رسانههای فاسد «میخواهند ما را به جان هم بیندازند تا بتوانند از ما بدزدند» و The Running Man خودش دقیقاً چطور بخشی از همین رسانهی جمعی نیست؟ بااینحال چه کسی Shaun of the Dead را دوست ندارد؟
فیلم The Running Man درنهایت با واکنش نسبتا مثبت و منفی منتقدان مواجه شده و از نظر میانگین نمرات یکی از ضعیفترین کارهای ادگار رایت معرفی شده است. اگرچه گروهی آن را سرگرم کننده و جذاب میدانند، اما رویکرد استودیویی فیلم باعث نارضایتی گروهی از منتقدان شده و حتی پایان فیلم تقریبا بدون واکنش مثبتی است. در هر حال باید دید تماشاگران چقدر موافق با منتقدان هستند و چه نظری در مورد فیلم جدید ادگار رایت دارند.