باتوجهبه مسیر شخصیتی قهرمان و این واقعیت که فنلاند در دههٔ ۱۹۴۰ شمار محدودی دشمنان ژئوپولیتیک داشت، مشخص نیست این مجموعه دیگر چه مسیری برای ادامه دارد. اما اگر داستان همینجا تمام شود، سفری که با آتامی داشتهایم کاملاً رضایتبخش بوده است.
با وجود چند لحظه هوشمندانه و همان پایبندی به خشونت اغراقشده و باشکوه، این دنباله فاقد الهام و سرزندگی ناب نسخه اصلی است.
اوایل فیلم چند قتلعام جسورانه باعث شد بخندم، اما فقط همان ابتدا. روایت در میانه راه به یک کشوقوس فرساینده تبدیل میشود و حتی یک فینال قطار محور تمامعیار هم نمیتواند آن را از گلولای بیرون بکشد.
فیلم Sisu: Road to Revenge توانسته است نقدهای مثبتی از سوی منتقدان دریاف کند و بهنظر میرسد که دنباله شایستهای برای قسمت اول این فیلم اکشن باشد. بیشتر منتقدان به ستایش صحنههای اکشن بیرحم و اغراق شده، صحنههای خونین و مسیر انتقامی قهرمان داستان پرداختهاند، اما باز هم گروهی معتقد هستند فیلم راه خود را گم کرده است. در هر حال باید دید نظر تماشاگران چقدر مشابه منتقدان است.