به گزارش مجله خبری کشاورزی، مشکات اسدی امروز در پنل «پیشرانهای بزرگ؛ نقش و اثر شرکتهای بزرگ در معماری آینده نوآوری و اقتصاد ایران» که در حاشیه نوزدهمین کنفرانس ملی و پانزدهمین کنفرانس بینالمللی مدیریت فناوری برگزار شد، به تشریح تجربیات عملیاتی خود در پیوند میان اکوسیستم نوآوری و شرکتهای بزرگ پرداخت.
اسدی با اشاره به شکلگیری یک اکوسیستم نوآوری در کشور، گفت: در ابتدا همه نسبت به توانمندیهای این اکوسیستم خوشبین بودند، اما هرچه جلو رفتیم، ناامیدیها افزون شد.
وی افزود: سؤال اساسی این است که ما این اکوسیستم را برای چه ساختیم و آیا واقعاً مشوقهای لازم را فراهم کردهایم تا شرکتهای شکلگرفته در این فضا بتوانند پاسخگوی نیازهای صنایع بزرگ باشند؟
مدیرعامل این گروه کسب و کار تجربیات یک سال و نیم فعالیت عملیاتی خود را شکستآمیز توصیف و تاکید کرد: یکی از دلایل اصلی ناکامی، عدم تناسب ظرفیت شرکتهای نوپا با نیازهای شرکتهای بزرگ است. ما در زنجیره معدن قرار داریم؛ اگرچه بهظاهر در زنجیره هستیم، اما تفاوتهای جدی میان شرکتهای خصوصی کوچک و شرکتهای بزرگ وجود دارد. بازیگران کوچک و متوسط اکوسیستم نوآوری گاه توان انجام پروژههای مورد نیاز معادن بزرگ را ندارند.
اسدی ادامه داد: یکی از موانع این است که شرکتهای بزرگ انتظار صبر و حوصله ندارند و پیشنیازهایی وجود دارد که بازیگران کوچک بهراحتی توان برآوردهکردن آن را ندارند. به همین دلیل، سرمایهگذاری و همکاری میان شرکتهای نوآور و بنگاههای بزرگ اقتصادی به شکلی که انتظار میرود، شکل نگرفته است.
وی بر ضرورت بازطراحی مشوقها و تقویت ظرفیت عملیاتی شرکتهای دانشبنیان برای پاسخگویی به نیازهای صنایع بزرگ تأکید کرد و گفت: این موضوع باید در دستور کار سیاستگذاران و بازیگران اکوسیستم نوآوری قرار گیرد تا پیوند میان نوآوری و اقتصاد کلان تقویت شود.
مدیرعامل این گروه کسب و کار زنجیره معدن به چالشها و تجربیات عملیاتی خود در پیوند میان استارتاپها و صنایع بزرگ پرداخت و با اشاره به نقش میانجیگری میان اکوسیستم نوآوری و صنعت گفت: ما در گروه کسب وکارهای خود تلاش کردیم ادبیات صنعت را از لحظه تشخیص مسئله تا تبدیل آن به پروپوزال قابل فهم برای سیستم نوآوری تبدیل کنیم. هدف ما این بود که فعالان حوزه فناوری و مدیریت تکنولوژی بتوانند بهخوبی نقش میانجی فناوری را ایفا کنند.
وی ادامه داد: در روزهای اول بسیار خوشبین بودم که پس از نوشتن قراردادهای پایلوت، دیگر نیازی به حضور مستقیم ما نباشد، اما متأسفانه متوجه شدیم که ارتباط و گفتگو میان استارتاپها و صنایع بزرگ بسیار دشوار است و حتی در هر مرحلهای، نیاز به همراهی و حمایت ما محسوس است.
مدیرعامل این گروه کسب و کار زنجیره معدن تجربیات سال اول فعالیت خود را توضیح داد و گفت: برای تشکیل اکوسیستم، سراغ استارتاپها میرفتیم و با دانشی که از حوزه نوآوری داشتیم، آنها را در مراحل مختلف بلوغ به بدنه صنعت معرفی میکردیم. اما اغلب با مقاومت جدی مدیران صنعتی مواجه میشدیم، چرا که آنها باور نداشتند مسائلشان با راهحلهای نوآورانه قابل پاسخگویی است و تیمهای نوپا نیز به دلیل محدودیت تجربه و پیگیریهای بینالمللی، زمانبر بودند.
اسدی خاطرنشان کرد: اگر امروز پس از چهار سال از فعالیت در حوزه هوشمندسازی صنعت کنارهگیری کنم، دستاورد واقعی و تعداد پایلوتهای عملیاتی که در بدنه صنعت شکل گرفته باشد، قابل توجه نیست. این موضوع نشان میدهد که مسیر ایجاد تعامل مؤثر میان استارتاپها و صنایع بزرگ هنوز چالشبرانگیز است و نیازمند استمرار، تلاش و همراهی فعالان اکوسیستم نوآوری است.
انتهای پیام