به گزارش ایسنا، داود منظور در گفتوگوی تلویزیونی درباره رویکرد دولت در تهیه بودجه سال آینده اظهار کرد: این اقدامی که دولت در سال جاری انجام داد، اقدام بسیار خوبی است. بالاخره آقای رئیس جمهور تعیین تکلیف می کند و می گوید سقف افزایش منابع ما در بودجه یک درصد می شود. حالا من مطمئن نیستم 2 درصدی که گفتند چقدر بود. ممکن است همان دو درصد یا کمتر یا بیشتر باشد. اما این واقعیت که آنها به صراحت اعلام کرده اند که ما قصد نداریم در مورد بودجه زیاده روی کنیم، خبر بسیار خوبی از نظر بودجه نویسی است.
وی ادامه داد: موضوع این است که آیا با رشد ۲ درصدی بودجه و درآمدهای دولت میتوانیم هزینههای دولت را تامین کنیم؟ مهمترین هزینه های دولت حقوق، مزایا و هزینه های جاری است. برخی از نمایندگان محترم نیز تاکید می کنند که این هزینه ها باید با نرخ تورم افزایش یابد. اگر چنین اتفاقی بیفتد، مثلاً حقوق باید 40 درصد افزایش یابد. در حالی که حقوق حدود 50 درصد کل بودجه را تشکیل می دهد. پس سوال اینجاست که آیا با افزایش 2 درصدی منابع می توانیم این هزینه های اجتناب ناپذیر را پوشش دهیم؟
منظور توضیح داد: من به عنوان کارشناس می گویم بله، این امکان وجود دارد و دلیل آن کمتر بودن عملکرد بودجه امسال از میزان مصوب است. حدود 25 تا 30 درصد کمتر. من معتقدم تا پایان سال حداقل 20 درصد نه از نظر منابع و نه از نظر هزینه های دولت – که حدود 4956 هیمت است، محقق نمی شود. این درصد 20 تا 25 درصد یعنی عددی بین هزار تا حدود هزار و دویست یا سیزده صد.
وی در این گفت و گوی تلویزیونی افزود: شکست بودجه امسال در واقع نوعی ذخیره برای سال آینده است. سازمان برنامه نیز به همین منوال رفتار کرد و در هشت ماهه اول امکان تخصیص 100 درصد بودجه وجود نداشت. چه در تملک دارایی های سرمایه ای و چه در بخش های دیگر. به نظر می رسد اعتبارات عمرانی تا پایان سال به 80 درصد و بودجه جاری به 90 درصد برسد. بنابراین، 10 درصد اعتبارات جاری – یعنی حدود 3300 هیمت – و همچنین 20 درصد از بودجه تملک عمرانی حدود 600 هیمت، عملا محقق نشد.
رئیس سابق سازمان برنامه و بودجه گفت: اگر بگوییم رشد منابع در سال آینده دو درصد است – یعنی نسبت به مجموع آن چیزی که در بودجه دیده شد، خواه محقق شده باشد یا نشده است – همان یک هزار تا هزار و دویست یا هزار و سیصد منابع را دارید و درصدی به آن اضافه می شود. به نظر من مجموع این اعداد در واقع می تواند پتانسیل رشد 25 تا 30 درصدی هزینه های جاری دولت را فراهم کند. بنابراین دولت می تواند سال آینده خود را از این پس انداز مدیریت کند.
منظور در صحبت های خود درباره محدودیت های دولت برای درآمد توضیح داد: منابع ما را نمی توان زیاد افزایش داد. اینکه آقای رئیس جمهور گفتند حداکثر دو درصد می توانیم منابع را افزایش دهیم یعنی سقف افزایش خیلی محدود است. ببینید، ما در پنج یا شش سال گذشته تمام تلاش خود را در زمینه مالیات انجام داده ایم. ما هر سال مالیات را 50 تا 55 درصد افزایش دادیم، فرار مالیاتی را تا حد امکان کاهش دادیم و معافیت ها را اصلاح کردیم. اما هنوز جاهایی وجود دارد که تجارت در آنها دشوارتر می شود و ظرفیت کمی برای رشد جدید وجود دارد.
وی افزود: در فروش نفت حتی با تحریم های فعلی و با تمام تلاش هایی که انجام دادیم بالاخره به این نقطه رسیدیم که الان هستیم. امید به اینکه در سال آینده گشایش بزرگ و تغییر جدی در صادرات نفت ایجاد شود، واقع بینانه نیست. در مورد واگذاری دارایی های دولت باید گفت که عملاً دارایی قابل توجهی برای واگذاری باقی نمانده است. دولت چه چیز دیگری می خواهد ارائه دهد؟ بنابراین به هسته سخت منابع درآمدی رسیده ایم و دیگر امکان افزایش جدی منابع وجود ندارد. بنابراین باید روی هزینه ها تمرکز کنیم.
رئیس سابق سازمان برنامه و بودجه با اشاره به مسائل مربوط به بهره وری دارایی های دولت، گفت: در مورد بهره وری نیز چند سالی است که تلاش شده است; تصمیم سران قوا و حکم ما در قانون برنامه هفتم گرفته شده است. اما واقعیت این است که واگذاری املاک دولتی به ویژه این ویلاها و املاک کوچک، تعداد زیادی ایجاد نمی کند و واگذاری آنها کار ساده ای نیست. بنابراین من می گویم یک کار ساده برای سازماندهی دولت وجود دارد که نیازی به تغییرات ساختاری ندارد.
وی در توضیح این «کار ساده» گفت: یکی از مهمترین اقلام هزینه های دولت، اقلام مختلف بودجه است. جدولی داریم به نام جدول 9. دوستان اگر نگاه کنید این جدول حدود 180 ردیف دارد که در کل امسال حدود 1060 کوشش شده است. یعنی از مجموع حدود 4900 فقره بودجه، 22 درصد آن اقلام متفرقه است. در حالی که ردیف های مختلف جزو وظایف اجباری دستگاه ها نیست. دستگاه ها وظایف مورد نیاز خود را در جدول 7 و 7-1 انجام می دهند. برنامه 9 در واقع محلی برای تامین نیازهای ثانویه و پشتیبانی غیر ضروری است.
وی ادامه داد: این ردیف ها چیست؟ بله، گاهی ممکن است یک وزارتخانه یا سازمانی بیاید و بگوید می خواهد یک اقدام توصیه شده انجام دهد. من واقعاً فکر می کنم جدول 9 را باید برنامه پرداخت های توصیه شده نامید. یعنی اگر دولت منابع داشته باشد خوب است که این کار را انجام دهد، اما وقتی با منابع محدود مواجه هستیم لزومی به این کار نیست.
وی با اشاره به سابقه تأسیس ردیف های مختلف گفت: در سال های مختلف افرادی می آمدند و آنجا برای خود ردیف درست می کردند. کلاس های مختلف قرار بود موقت باشند. او برای یک یا دو سال می آید تا کمک کند و سپس حذف شود. اما طبقات متنوع بیش از هر طبقه دیگری ماندگار شده اند. آنها ذی نفعانی دارند که به آنها توصیه شده بود، اما اکنون به یک نیاز دائمی تبدیل شده است و این ذینفعان بیشتر از خارج از دولت هستند. حذف این ردیف ها به راحتی دشوار است.
رئیس سابق سازمان برنامه و بودجه در پایان تاکید کرد: اگر قرار است بودجه ساماندهی شود، جدول شماره 9 یکی از مهم ترین قسمت هایی است که باید روی آن تمرکز کرد.
انتهای پیام/